En nu… de nacht

En nu
Laat de nacht
Haar bladeren vallen
In de wilde klanken van ons schallen

Op
Dit moment
Doordrenkt de nacht
Met zijn ontmaskerend gezicht
De volle branding van ons bedwelmde licht

Nacht
Wij roken je
Met verlangende monden
En cirkelen in je oneindige rotonde

Nacht
Wij drinken je
Met elastieken fantasieën
En duizelen in je onvoorspelbare energieën

Nacht
Wij betasten je
Met opwindende zoenen
En jagen door je duizenden visioenen

Nacht

Daver door
In onze woeste zachte trip
En
Laat je bloed rijkelijk vloeien
Door de hemellucht
Van
Onze innerlijke middenstip

Nacht

Nacht

Nacht

Laten we
Onstuitbaar met je meegaan
Om je zaden ten volste te kunnen proeven

Laten we
Onlosmakelijk met je doorgaan
Deinend
In je luwte
Wiegend in je schoot

Laten we
Onophoudelijk met je verdergaan
Zodat we

Uiteindelijk
Onszelf ontstijgen
En
Volledig zullen zwijgen

Laten we
Je massaal innemen
Zodat we
Als lege groeven

Niets meer zeggen hoeven…